Marta Ziółek

Zanim rozpoczęła studia na wydziale choreografii w School for New Dance Development (SNDO) w Amsterdamie, studiowała na Międzywydziałowych Indywidualnych Studiach Humanistycznych na Uniwersytecie Warszawskim. W swojej pracy skupia się badaniu nowych form ekspresji i ucieleśnień; operuje językiem nowych technologii i popkultury; interesują ją nowe rytuały i performatyka tożsamości.W 2011 była stypendystką Dance Web na ImpulsTanzFestival w Wiedniu. W 2012 uczestniczyła w europejskiej platformie „Europe in Motion”, przeznaczonej dla młodych wschodzących choreografów. W 2013 została stypendystką the Amsterdam Fund for the Arts. Za prace ``Zrób Siebie`` została wyróżniona nagrodą za reżyserię na Festiwalu Interpretacje w Katowicach,a magazyn „Teatr” uznał ją za jedną z najlepszych spektakli tanecznych/choreografii w sezonie 2016.
Stworzyła również choreografię Black on Black (wyprodukowaną przez Teatr Hetveem w Amsterdamie, a koprodukowana była przez Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie , STUK w Leuven), PIXO (Komuna Warszawa),”5 rzeczy albo kilka twierdzeń o choreografii”, PAMELA, która była wystawiana w Zachęcie oraz Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie, ostatnio zaś prezentowana w La Casa Encendida w Madrycie.
Ziółek bada granice pomiędzy teatrem, sztukami wizualnymi, performansem, filmem i choreografią, której obszar konsekwentnie stara się poszerzać w swoich projektach.
W 2017 współpracowała z Sharon Lochart i stworzyła choreografię do jej filmu, prezentowanego w Polskim Pawilonie na Biennale w Wenecji. Na początku 2018 stworzyła choreografie dla Netflixa do serialu “Altered Carbon”, którą prezentowała w Galerii Etos w Warszawie. Ponadto brała udział w wystawach takich jak “Inne tańce” w CSW, „Lepsza Ja” w Zachęcie, „Let’s dance” w galerii Art. Station Foundation.Współpracowała z Krzysztofem Skoniecznym przy serialu “Slepnąc od świateł oraz spektaklu „Magnolia”.
Współpracowała z takimi reżyserami jak Anna Karasinska(„Ewelina płacze”),Malgorzata Wdowik(„Dziewczynki”,Teatr Studio i „Piłkarze” TR Warszawa,”Gniew”Teatr Powszechny),Krzysztof Garbaczewski („Nic”,Stary Teatr w Krakowie),Krzysztof Skonieczny(„Magnolia”TW Wrocław),Lena Frankiewicz („Jak byc kochana” Narodowy Teatr w Warszawie).
W ostatnim czasie stworzyła spektakl z Polskim Teatrem Tanca o nazwie „Trucizna”.
Aktualnie pracuje nad Trylogia MOUTHING (USTOWANIE),ktora została zainicjowanawe współpracy z Anką Herbut. Matronką projektu jest mitologiczna Meduza, która zabiera i dostaje tutaj głos,Każda z części projektu stanowi wędrówkę przez kobiece ciało i staje się próbą wydobycia z niego głosu poprzez uruchamianie różnych jego obszarów. Pierwsza część projektu – ONE WOMAN SHOW – to format solowy, Środkowa część – MONSTERA – zaplanowana jako koprodukcja Teatru Studio i Festiwalu C/U – schodzi niżej, w kierunku piersi i klatki piersiowej. Część trzecia będzie dotyczyła łona. Do każdej z odsłon projektu zapraszana jest inna grupa artystek.